|
BOMBA GiBiYiM Jerry, cevresindekilerin cok sevdigi insanlardan biriydi.Keyfi her zamanyerindeydi. Her zaman soyleyecek olumlu birsey bulurdu.Hatta bazen etrafindakileri cildirtirdi bile.Bu adam bu halde nasil bu kadar iyimser olabiliyor diye. Birisi nasil oldugunu sorarsa "Bomba gibiyim" diye yanit varirdi hep; Bomba gibiyim. Jerry bir dogal motivasyoncuydu. Yaninda calisanlardan biri o gun kotu bir gunundeyse,Jerry yanina kosar, duruma nasil olumlu bakilacagini anlatirdi. Bu tarzi fena halde dusunduruyordu beni.Birgun Jerry'e gittim. Anlayamiyorum dedim, nasil oluyor da, her zaman, her kosulda bu kadar olumlu bir insan olabiliyorsun,nasil basariyorsun bunu? "Her sabah kalktigimda kendi kendime;Jerry bugun iki secimin var. Havan ya iyi olacak ya kotu derim" ve "Havamin iyi olmasini secerim. Kotu birsey oldugunda, yine iki secimim var. Kurban olmak ya da ders almak.Ben basima gelen kotu seylerden ders almayi secerim.Birisi bana birseylerden sikayete geldiginde; yine iki secimim var.Sikayetini kabul etmek ya da ona hayatin olumlu yanlarini gostermek.Ben hayatin olumlu yanini secerim." "Yok yahu" diye protesto ettim. Bu kadar kolay yani dedim."Evet kolay" dedi Jerry, hayat secimlerden ibarettir. Her durumda bir secim var. Sen her durumda nasil davranacagini secersin. Yani sen hayati nasil yasayacagini secersin. Jerry'nin sozleri beni oldukca etkiledi.Onu uzun yillar goremedim. Ama hayatimdaki talihsiz olaylara, dovunmek yerine, secim yapmayi tercih ettigimde hep onu hatirladim. Yillar sonra Jerry'nin basina cok tatsiz bir olay geldi.Soygun icin gelen hirsizlar, panige kapilip Jerry'i delik desik etmisler.Ameliyati 18 saat surmus, haftalarca yogun bakimda kalmis. Taburcu edildiginde kursunlarin bazilari hala vucudundaymis. Ben onu olaydan 6 ay sonra gordum. Nasilsin diye sordugumda "bomba gibiyim" dedi. Bomba gibi...Olay sirasinda neler dusundun Jerry dedim. "Yerde yatarken iki secimim var diye dusundum, ya yasamayi sececektim, ya da olumu. Ben yasamayi sectim" dedi. Korkmadin mi,suurunu kaybetmedin mi? "Ambulansla gelen saglik gorevlileri harika insanlardi, bana hep iyileseceksin, merak etme dediler. Ama acil servisin koridorlarinda sedyemi hizla surerlerken doktorlarin ve hemsirelerin yuzundeki ifadeyi gorunce ilk defa korktum.Bu gozler bana "Bu adam olmus" diyordu. Birseyler yapmazsam, biraz sonra olu bir adam olacaktim gercekten".Ne yaptin diye merakla sordum Jerry'e."Kocaman bir hemsire yanima yaklasti ve herhangi bir seye alerjim olup olmadigini sordu. Evet diye yanit verdim. Var... doktorlar ve hemsireler merakla sustular. Derin bir nefes alarak kendimi topladim ve bagirdim.Benim kursunlara alerjim vaaar ! Doktorlar ve hemsireler gulmeye basladilar, tekrar bagirdim... Ben yasamayi sectim. Beni bir canli gibi ameliyat edin, otopsi yapar gibi degil..." Jerry sadece doktorlarin buyuk ustaliklari sayesinde degil, kendi olumlu tavrinin buyuk katkisi ile yasadi.Yasamasi bana iyi bir ders oldu.Her gun hayatimizi dolu dolu yasamayi secme sansimiz ve hakkimiz oldugunu ondan ogrendim ve herseyin kendi secimimize bagli oldugunu.... Bu yaziyi okudunuz. Simdi iki seciminiz var 1 - Unutup gitmek 2 - Hayat kumandasinin sadece SENIN elinde oldugunu ogrenmek!
ANASAYFA
|